"Urok posiadają niewypowiedziany
te nagie, granitowe szczyty, te ciemne lasy świerkowe, od wieków
ludzką nie tknięte siekierą, te kępy kosodrzewiny, rosnące na
zielonych upłazach, te szumne, głośne siklawice, czyli potoki, po
stromych spadające głazach, te turnie, w przedziwne poszarpane
kształty, te bujne trawy, te stada pasące się latem po halach, ci
bacowie i juhasi, to jest pasterze i pastuszkowie, strzegący owiec
po murawach lub pod wieczór spędzający je do ogrodzisk.
Słońce tu świeci promieniściej,
wichry szaleją potężniej, mgły przelewają się kłębami tak
potwornymi, że zda się nieraz, jakoby chciały te wszystkie góry
naokoło przygnieść, zmiażdżyć wilgotnym ciężarem."
Jan Kasprowicz - Fragment legendy "O
Śpiących Rycerzach W Tatrach"
